Piekary Rudne i Bobrowniki (byłe wsie) oraz należąca pierwotnie do Bobrownik kolonia przemysłowa Friedrichsgrube (Kopalnia Fryderyk; zwana powszechnie przez miejscowych Kunsztem), wchodzą w skład dzielnicy Tarnowskich Gór – Bobrowniki Śląskie. Dzielnica Bobrowniki Śląskie, położona na południowym wschodzie miasta, sąsiaduje od północy z Osadą Jana i gminą Świerklaniec (sołectwo Nakło Śląskie), od wschodu z miastem Radzionkowem od zachodu z wysuniętą na południe częścią Śródmieścia i Reptami Śląskimi, a od południa graniczy z miastem Bytomiem.
W trakcie budowy tej odkrywki wykorzystano istniejące już wcześniej wyrobiska z których eksploatowano rudę żelaza. Początek wydobycia dolomitu datuje się na rok 1890, nadanie górnicze należało do Huty Pokój w Rudzie Śląskiej, która z kolei była własnością Spółki dla Potrzeb Kolei Żelaznej. Wydobycie prowadzono tu do roku 1929 [Żurek, 2003].
Aktualnie zespół przyrodniczo-krajobrazowy „Doły Piekarskie” – został objęty ochroną na mocy Uchwały Nr LXVI/581/2006 Rady Miejskiej w Tarnowskich Górach z dnia 04.10.2006r. Wyrobiska po dawnej eksploatacji są porośnięte lasem, przedstawiają szereg pagórków i wałów, które powstały z odpadów górniczych i przecięte są szeregiem dolinek, niektóre z nich są wypełnione wodą.
W kilku miejscach zespołu przyrodniczego gdzie dostępne są jeszcze dawne skarpy wyrobiska obserwować można wapienie gogolińskie. Starsze ogniwo wapieni gogolińskich występuje w postaci cienko i średnioławicowe wapieni pelitowych i drobnodetrytycznych z fragmentami skamieniałości ponad którymi zalegają wapienie pelitowe i margle. Ich profil kończy warstwa żółtych wapieni dolomitycznych. Młodsze ogniwo wapieni gogolińskich, na które można tu natrafić składa się z różnych odmian jasnoszarych i żółtawych wapieni, szarozielonych margli i iłowców, marglistych oraz szarych, plamistych zlepieńców śródformacyjnych [Bardziński, Lewandowski, 2000].
W trakcie budowy tej odkrywki wykorzystano istniejące już wcześniej wyrobiska z których eksploatowano rudę żelaza. Początek wydobycia dolomitu datuje się na rok 1890, nadanie górnicze należało do Huty Pokój w Rudzie Śląskiej, która z kolei była własnością Spółki dla Potrzeb Kolei Żelaznej. Wydobycie prowadzono tu do roku 1929 [Żurek, 2003].
Aktualnie zespół przyrodniczo-krajobrazowy „Doły Piekarskie” – został objęty ochroną na mocy Uchwały Nr LXVI/581/2006 Rady Miejskiej w Tarnowskich Górach z dnia 04.10.2006r. Wyrobiska po dawnej eksploatacji są porośnięte lasem, przedstawiają szereg pagórków i wałów, które powstały z odpadów górniczych i przecięte są szeregiem dolinek, niektóre z nich są wypełnione wodą.
W kilku miejscach zespołu przyrodniczego gdzie dostępne są jeszcze dawne skarpy wyrobiska obserwować można wapienie gogolińskie. Starsze ogniwo wapieni gogolińskich występuje w postaci cienko i średnioławicowe wapieni pelitowych i drobnodetrytycznych z fragmentami skamieniałości ponad którymi zalegają wapienie pelitowe i margle. Ich profil kończy warstwa żółtych wapieni dolomitycznych. Młodsze ogniwo wapieni gogolińskich, na które można tu natrafić składa się z różnych odmian jasnoszarych i żółtawych wapieni, szarozielonych margli i iłowców, marglistych oraz szarych, plamistych zlepieńców śródformacyjnych [Bardziński, Lewandowski, 2000].
Literatura:
Bardziński W., Lewandowski J.: „Budowa geologiczna rejonu Tarnowskich Gór”, [w]: Zastosowanie interaktywnych metod kartografii geologicznej na obszarze Tarnowskich Gór. Konferencja Naukowa: Środowisko Przyrodnicze Regionu Górnośląskiego. Stan poznania, Zagrożenia i Ochrona. Sesja wyjazdowa, Tarnowskie Góry, 20 października 2000
Żurek F.: „Historia Bobrownik Śląskich”, Wydawnictwo Axon, Zawiercie, 2003
Żurek F.: „Historia Bobrownik Śląskich”, Wydawnictwo Axon, Zawiercie, 2003
Mapa rejonu Piekar Rudnych:
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz